3. listopada na Bielskiej Scenie Reja zapowiada się klimatyczny, jesienny wieczór z literaturą. Bohaterami będą Ewelina Kaps, Wiktoria Zaremba i Wojciech Dutka. Będą opowiadać o powodach pisania, inspiracjach, poszukiwaniach, emocjach jakie temu towarzyszą. Uchylą rąbka tajemnicy o tym jak przebiega proces twórczy i co się dzieje w trakcie. 

Dziś kilka słów o Wiktorii Zarembie.

Bielszczanka, pracuje na co dzień jako baristka a w weekendy studiuje. Po pióro sięga kiedy cos tam jej w duszy gra, wtedy powstają wiersze. 

Zaczęłam pisać w wieku 13 lat, początkowo to były nic nie znaczące rymowanki, losowe słowa do których szukałam jakichkolwiek rymów. Po czasie coraz bardziej zagłębiałam się w literaturę piękną, polubiłam się z poezją polskich pisarzy takich jak Wisława Szymborska, Tadeusz Różewicz, twórcy internetowi jak Krzysztof Kościelski i Michał Matejczuk. Z czasem zaczęłam bardziej zwracać uwagę na sens słów, całokształt utworów i kiedy już byłam bardziej zadowolona z tego co wychodzi spod mojego pióra, zaczęłam udostępniać swoje wiersze na social mediach – mówi Wiktoria. Pisanie wierszy traktuję czasami jako formę terapii, sposób na wyrzucenie z siebie złych emocji, żalu, złości, żałoby, ale też jako sposób przekazania szczęścia, miłości, tęsknoty, uwielbienia – dodaje. 

Inspiracją dla młodej autorki jest wszystko począwszy od jej emocji, muzyki, filmów, aż po zapomniane cytaty z książek. Oto jeden z wierszy Wiktorii Zaremby:

Tęsknota

Tęsknić. Co to znaczy?

Tęsknić znaczy kochać,

znaczy wierzyć, no i szlochać.

Znaczy to że można chcieć

i nie móc tego mieć.

Znaczyć może wszystko,

co człowiek czuje.

Znaczyć może tyle

ile myśli się wysnuje.

Jedno słowo – tyle znaczeń.

Tyle myśli, uczuć, czynów.

Tyle łez, uścisków mocnych.

Tyle krzyków i zazdrości obcych.